Definicja paliw ciekłych

Należy wskazać, że dotychczas w związku z brakiem w ustawie prawo energetyczne legalnej definicji paliw ciekłych, paliwa te określane były w drodze decyzji Prezesa URE. Natomiast zgodnie z nowym art. 3 ust. 3b p.e. przez paliwa ciekłe należy rozumieć ciekłe nośniki energii, w tym zawierające dodatki:

(a)   półprodukty rafineryjn;

(b)   gaz płynny LPG

(c)    benzyny pirolityczne

(d)   benzyny silnikowe

(e)   benzyny lotnicze

(f)    paliwa typu benzyny do silników odrzutowych

(g)   paliwa typu nafty do silników odrzutowych

(h)   inne nafty

(i)    oleje napędowe

(j)    lekkie oleje opałowe i pozostałe oleje napędowe

(k)   ciężkie oleje opałowe

(l)    benzyny lakowe i przemysłowe

(m)  biopaliwa płynne (ciekłe)

- określone w załączniku В rozdziały 4 i 5 rozporządzenia nr 1099/2008.

Zgodnie z powyższym nowelizacja ustawy p.e. przy definiowaniu paliw ciekłych odsyła do rozporządzenie nr 1099/2008. Należy podkreślić, że załącznik B rozdział 4 i 5 rozporządzenia nr 1099/2008 kwalifikuje paliwa ciekłe poprzez wskazanie zarówno rodzaju nośnika energii, jak i opisowej definicji takiego nośnika.

Zmiany w zakresie przywozu paliw ciekłych

Nowelizacja ustawy p.e. wprowadza również zmiany w zakresie przywozu paliw ciekłych do Polski. Zgodnie z nową regulacją podmiot przywożący może dokonywać przywozu paliw ciekłych (importu, wewnątrzwspólnotowego nabycia) po wpisaniu się do rejestru podmiotów przywożących prowadzonego przez Prezesa URE.

Zgodnie z uzasadnieniem do nowelizacji p.e., każdy przywóz do Polski dwóch podstawowych gatunków paliw ciekłych (benzyny silnikowej oraz oleju napędowego), z wyłączeniem przywozu w zbiornikach samochodów, będzie pociągał za sobą obowiązki:

• posiadania koncesji lub wpisu do rejestru podmiotów przywożących;
• utworzenia zapasu obowiązkowego;
• wniesienia opłaty zapasowej oraz realizacji NCW.

W kontekście powyższego istotne jest ustalenie przez przedsiębiorców działających w branży, czy ze względu na kryteria podmiotowe lub przedmiotowe nie podlegają niniejszym obowiązkom.

Zgodnie z art. 3 ust. 12c) p.e. przez „podmiot przywożący” należy rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która samodzielnie lub za pośrednictwem innego podmiotu dokonuje przywozu paliw ciekłych:

• na potrzeby własne, z wyłączeniem przywozu paliw ciekłych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w standardowych zbiornikach, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), lub;
• w celu rozporządzenia nimi poprzez jakąkolwiek czynność prawną lub faktyczną, dla której dokonania nie jest wymagana koncesja, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 4 p.e., lub
• w związku z działalnością gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi, która nie wymaga koncesji, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 4 p.e.

Przez „przywóz paliw ciekłych” należy natomiast rozumieć sprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej paliw ciekłych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu.

Podmiotem przywożącym jest zatem podmiot dokonujący importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw ciekłych, czyli paliw o których stanowi art. 3 ust. 3b p.e. Odpowiednio, przywóz komponentów lub substancji, które nie zostały ujęte wprost w powyżej wskazanym katalogu paliw ciekłych (przy uwzględnieniu klasyfikacji rodzajowej oraz przeznaczenia substancji) nie powinien skutkować uznaniem takiego podmiotu za podmiot przywożący. 

Rozporządzenie Ministra właściwego do spraw energii

Należy pamiętać, że szczegółowy wykaz paliw ciekłych zostanie określony dopiero przez Ministra właściwego do spraw energii, w drodze rozporządzenia wydanego na podstawie art. 32 ust. 6 p.e.

W przedmiotowym rozporządzeniu zostanie uregulowany katalog paliw ciekłych, których:

• wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót, w tym obrót z zagranicą, wymaga koncesji, oraz
• przywóz wymaga wpisu do rejestru podmiotów przywożących.

Minister właściwy do spraw energii ustali katalog paliw ciekłych, stosując obowiązującą klasyfikację Nomenklatury Scalonej (kody CN) według załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 256 z 07.09.1987, str. 1).

W uzasadnieniu do nowelizacji ustawy p.e. projektodawca wskazał, że kody CN będą stanowiły konkretyzację produktów w ramach rodzajów paliw ciekłych wymienionych w art. 3 ust. 3b p.e. Zgodnie z wykładnią celowościową takie rozwiązanie ma zapewnić elastyczność wykazu paliw ciekłych oraz uszczelnić system. W uzasadnieniu wskazano również, że rozwiązanie jest tożsame z tym, które ustawodawca przyjął w ustawie o zapasach ropy naftowej.

Dlatego też należy spodziewać się, że rozporządzenie będzie zawierało podobną klasyfikację nośników energii wraz z przypisanymi kodami CN, do klasyfikacji przyjętej w rozporządzeniu w sprawie szczegółowego wykazu.

Ważne terminy

Przedsiębiorcy paliwowi prowadzący działalność na podstawie koncesji wydanych na starych zasadach mają obowiązek wystąpienia z wnioskiem o dostosowanie treści tych koncesji do nowej definicji paliw ciekłych w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia. 

W przypadku niezłożenia takiego wniosku, koncesje na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie lub dystrybucję oraz obrót paliwami ciekłymi, w tym obrót tymi paliwami z zagranicą, wydane przed dniem wejścia w życie nowelizacji wygasają z upływem ostatniego dnia terminu na złożenie albo uzupełnienie wniosku.

Podobnie podmioty prowadzące działalność wymagającą wpisu do rejestru podmiotów przywożących mają obowiązek złożenia wniosku o wpis do rejestru w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych definiujących paliwa ciekłe.

Wobec powyższego przedsiębiorcy powinni na bieżąco monitorować stan prawny – jak się wydaje najważniejszego w chwili obecnej – rozporządzenia dla branży.

Tekst autorstwa Mileny Kazanowskiej-Kędzierskiej